نجیب عزیز

نجیبِ عزیز
بیا عقربه‌هایِ پاییز را
رأسِ ساعتِ مهربانی بایستانیم
و یک دستهِ ابرِ باهم بودن را
درخویش ببارانیم
بیا پیش از آنکه زمستان
سردیش را
تا مغز استخوان
ریشه بدواند
گرمی عشق را
برهرشاخه‌یِ بی‌برگ
برویانیم
بیا ممتدِ رویش باشیم
بالبخند و ترانه و باران
وتابازگشت دُرناهایِ عاشق
در مسیرپرواز
بجامانیم...

نیلوفرثانی