بیقرارم من قرارم را کجا پیدا کنم..

بیقرارم من قرارم را کجا پیدا کنم

شب نصیبم روزگارم را کجا پیدا کنم؟

من که در این شهر حتی خود را گم کرده ام

شمع بَزم شام تارم را کجا پیدا کنم؟

زیر سقف آسمانی خالی از خورشیدو ماه

مانده ام لیل و نهارم را کجا پیدا کنم؟

فصل یخبندان ندارد قصد کوچ از خاطرم

مُنجمد گشتم بهارم را کجا پیدا کنم؟

کاروان درد نقد هستیم با خویش بُرد

رفته بر بادم غبارم را کجا پیدا کنم؟

بی پناهی پای در بند حصار حسرتم

دوستان راه فرارم را کجا پیدا کنم؟

در رویاهایت جایی برایم باز کن..

در رویــاهایــت

جایــی برایــم بـاز کــن

جایــــی کــــه

عشــق را بشـــود

مثـــل بــازی هـای کـودکـی

بــاور کــرد

خســته شــدم از بـی جایــی

باغ ها را گرچه دیوار و در است

باغ ها را گرچه دیوار و در است

از هواشان راه با یکدیگر است

شاخه ها را از جدایی گر غم است

ریشه» هاشان دست در دست هم است

عشق به سراغ کسانی میرود که..

دل عاشق و عقل درمانده را

گیر از من این هردو فرمانده را

"دل عاشق" و "عقل درمانده" را

اگر عشق با ماست این عقل چیست

بکش ! هم پدر هم پدر خوانده را

تو کاری کن ای مرگ اکنون که خلق

نخواهند مهمان نا خوانده را

در آغوش خود "بار دیگر" بگیر

من ؛ این موج از هر طرف رانده را

شب عاشقی رفت و گم کرده ام

در شیشه ی عطر وامانده را

"فاضل نظری"

همه مشکل دنیا این است که...

همه مشکل دنیا این است که

نادان ها همیشه بسیار به خود یقین دارند

و خردمندان سرشار از دودلی اند!!

ای در دلم نشسته

ای در دلم نشسته

از تو کجا گریزم؟

"مولوی"

کی از بغلم رفتی..

کی از بغلم رفتی

که نفهمیدم

و از سرما مردم؟

"عباس معروفی"

دوست یعنی..

عشق یعنی...

عشق یعنی

یه طوری نیگاش کنین

انگار آدم قحطیه...