ای پدید آورنده روز وشب

" ای پدید آورنده شب و روز "

از تو می خواهم که کمکم کنی، تنها برای لحظه و امروز زندگی کنم.

نگران فردا نباشم و فردا را در امروز بسازم.

یاری ام کن بدون قید و شرط دیگران را دوست بدارم.

در درونم عشق جاری کن که عشق ماندگار تو هستی و مابقی فانی اند و ناپایدار.

" ای خالق هستی بخش "

مرا حس کودکانه عطا کن تا کودک خفته درونم را بیدار کنم و او مرا به ملکوتت هدایت کند.

آدمهای خوب

وقتی میشود دقایق عمرت را

با آدمهای خوب بگذرانی،

چرا باید لحظه هایت را

صرف آدم هایی کنی که

دل های کوچک‌‌شان مدام

درگیر حسادت های بچه گانه است،

یا مدام برای نبودنت،

برای خط زدنت تلاش می کنند؟



زیگموند فروید

می و معشوق و گلزار وجوانی

می و معشوق و گلزار و جوانی..

ازین خوشتر نباشد زندگانی..

تماشای گل و گلزار کردن..

می لعل از کف دلدار خوردن..

حمایل دستها در گردن یار..

درخت نارون پیچیده بر نار..

به دستی دامن جانان گرفتن..

به دیگر دست نبض جان گرفتن..

گه آوردن بهار تر در آغوش..

گهی بستن بنفشه بر بناگوش..

گهی در گوش دلبر راز گفتن..

گهی غم‌های دل پرداز گفتن..

جهان اینست و این خود در جهان نیست..

و گر هست ای عجب جز یک زمان نیست..

"نظامی گنجوی"

سمت چشمان تو یک پنجره باشد کافیست

سمت چشمان تو یک پنجره باشد کافیست

چشم من خیره به آن منظره باشد کافیست

تو به من خیره شوی، من به تبسم هایت خنده بر روی لبت یکسره باشد کافیست

فاصله دفتر تقدیر مرا پُر کردست سهم من چند ورق خاطره باشد کافیست

گریه خوبست ولی فکر غرورم هستی؟

بغض دل پشت همین حنجره باشد کافیست

گفتی از فاصله ها خسته شدی درد بس است

خواستی بسته شود پنجره؟ باشد....کافیست

پاییز فصلی است که می آموزد

پاییز،

فصلی است که می آموزد

تغییر

می تواند زیبا باشد.

 

در انجماد عشق تو

کوچه می داند

در دو سوی باران ها

تمام دلم را

منتظرت بودم

تو ... نیامدی

و تا هنوز

در سوز فاصله ها

پشت پنجرۀ تنهائی

عشق را

دلم می لرزد

و من ...

کجای یکی

از همین شب ها

در انجماد عشق تو

می میرم

جز گمراهان چه کسی از رحمت...

دوست داشتن همان ...

دوست داشتـن

همان ”سرباز” وظیفـه ای ـست ؛

که با اسلحـهِ احساس روی

برجِ دیدبانـی

می ایستد

و نمیگذارد جُز «من» ،

کسـی واردِ حیطه ی خیالَت شـود

من یک قلب قدیمی ام..

من

یک قلب قدیمی‌ام

از آن‌هایی‌که سخت عاشق می‌شوند

از آن ساختمان‌های عجیبی‌که هرچه بیشتر می‌لرزند

محکم‌تر می‌شوند

و یک‌روز می‌بینی به‌سختی می‌خندم

به‌سختی گریه می‌کنم

و این،

ابتدای سنگ‌شدن است

در هرکاری که انجام میدهی..

در هر کاری که انجام میدهی

بی همتایی خویش را به نمایش بگذار بگذار

هستی به تو افتخار کند .

آنگاه زندگی همچون وبالی بر گردن احساس نخواهد شد .

زندگیت به عطری دل انگیر بدل خواهد شد ...

" اشو "