پنجاه ونه

یکی از اعجاب هایم در زندگی

درک این نکته بود

که چقدر کم هستند کسانی که با

چشم های خود ببینند

و با مغز خود بیاندیشند..

"انیشتین"

پنجاه وهشت

من اصلا نفهمیدم جوانی یعنی چه؟
من یک راست از بچگی به سن کهولت رسیدم …
ژان پل سارتر .. دست های آلوده

پنجاه وهفت

یک بار نه صد بار نه هر بار نفهمید

انگار نه انگار .. نه ! انگـار نفهمیـد

فـریاد زدم  دوستتـان دا ...

یک عمر به در گفتم و دیـوار نفهـمید  !!

جلیل صفر بیگی

پنجاه وشش

تا جایی که یادم می آید
تو ترکم کرده ای ؛
پس چرا
استخوان های من
از درد
تیر می کشند ؟ ...
" نسترن وثوقی "

پنجره پنجاه وپنج

آه پاییز آمد
چه شتابان آمد
چه فراوان آمد
شاخه گل که شکست
بوی باران آمد

پنجره54

پدرش براى بچّه ها بارانى خریده بود.
على نمى پوشید.
هرکارى مى کردم، نمى پوشید.
مى گفت: «این پسره، بى چاره نداره. منم نمى پوشم.»
پسر همسایه ما پدرش رفتگر بود.
نداشت براى بچّه هایش بخرد

شهید صیاد شیرازی

پنجره53

به روی پنجره ها
دیواری از اسرار خواهم کشید
تادیده گانم، کینه ات را به هنگام گذر از گذرگاه شرم نبینند..

پنجره52

این نگاهت
چه استادانه
همهمۀ سکوت را می شکند
و من چه ناشیانه
تو را با واژه های پر سروصدا
می سُرایم..
وقتی از تو می نویسم
کلمات در برابر چشمانم می رقصند
حضورت در شعر من
موسیقی لطیفی ست که جهانم را می نوازد..

پنجره51

پاییز می‌رسد که مرا مبتلا کند
با رنگ‌های تـازه مــرا آشنا کند
پاییز می‌رسد که همانند سال پیش
خود را دوباره در دل قالیچـــه جا کند
او قول داده است که امسال از سفر
روزهای تازه بیــارد ، خـدا کند
او می‌رسد که باز هم عاشق کند مرا
او قـول داده است بـه قــولش وفا کند

پنجره50

پاییز پنجره ای ست
که از اتاق من
به هوای تو باز می شود..
کامران رسول زاده