من شاخه‌ای ز جنگل سروم
از ضربه تبر
بر پیکر سلاله من یادگارهاست
با من مگو سخن ز شکستن
هرگز شکستگی به بر ما شگفت نیست
بر ما عجب شکفتگی اندر بهارهاست
صد بار اگر به خاک کشندم
صد بار اگر که استخوان شکنندم
گاه نیاز باز
آه هیمه‌ام که شعله برانگیزد
آن ریشه‌ام که جنگل از آن خیزد ..
می دانی هرچیزی که از دست می رود
چه روزی باز می گردد؟
درست زمانی که یاد گرفته ایم
چطور بدون آن زندگی کنیم..
دیدنت گر چه شادی‌آمیز است
ولی از غصّه نیز لبریز است
در من این حالت دوگانه ز تو
التقاط بهار و پاییز است
شادی دیدنت ندیده دلم ،
با غم رفتنت گلاویز است
هرچه زیباتر است آمدنت
رفتنت بیش‌تر غم‌انگیز است ..
"حسین منزوی "
وقتی دلم به سمت تو مایل نمیشود
باید بگویم اسم دلم ، دل نمیشود ..
دیوانه ام بخوان که به عقلم نیاورند
دیوانه ی تو است که عاقل نمیشود
تکلیف پای عابران چیست ؟ آیه ای
از آسمان ِ فاصله نازل نمیشود
خط میزنم غبار هوا را که بنگرم
آیا کسی ز پنجره داخل نمیشود ؟
میخواستم رها شوم از عاشقانه ها
دیدم که در نگاه تو حاصل نمیشود
تا نیستی تمام غزل ها معلق اند
این شعر مدتی است که کامل نمیشود ..
" نجمه زارع "
امروز باورم شد
که تو خسته تر از آن بودی که بفهمی دوست داشتنم را…
از من گذشت…
اما…
هرجا هستی
“خسته نباشی”…
ناتوان ترین دشمنان
از لحاظ مکر وحیله دشمنی است..
که دشمنی خود را آشکار کند..
"امام حسن عسکری(ع)"
