تمام روز اگر بی تفاوتم..

تمام روز اگر بی تفاوتم اما...

شبم قرین شکنجه,دچار بیداری ست

حسین_منزوی

مسافرخواب آلود..

دلــــــــــــم

مسافر خــــواب آلود

در آن اتاق خیـــــــــال اندود

چو روح کهنــــــه‌ء سرگــــــــردان

هنـــــــــــوز می پلــــــــــکد حیــــران

به جســـــــت و جــــــوی کسی شـــــاید

کـــــــــــــــه از کنــــــــــــــــــــــار تو مــــــــی آید.


"حسین منزوی"

به دل هوای تو دارم..

بــــه دل هـــــوای تـــو دارم و بر و دوشت

که تا سپیده دم امشب کشم درآغوشت

چنان نسیم که گلبرگ ها ز گل بکند

برون کنم ز تنت برگ برگ تن پوشت

گهی کشم به برت تنگ و دست در کمرت

گهـــی نهم سر پــــر شور بـر سر دوشت

چه گوشواره ای از بوسه های من خوش تر

کـــه دانه دانه نشیند بــــه لالـــه ی گوشت

گریز و گـم شدن ماهیان بوسه ی من

خوش است در خزه مخمل بنا گوشت

ترنمــــی است  در آوازهــــای پایانــــی

که وقت زمزمه از سر برون کند هوشت

چو میرسیم بــــه آن لحظه هــــای پایانی

جهان و هر چه در آن می شود فراموشت

چه آشناست در آن گفت وگوی راز و نیاز

نگــــاه  من  با  زبــان  نـگاه  خـــاموشت

"حسین منزوی"

چه زندگانی سختی ست

یاد تو..

در من

کسی باز

یاد تو افتاد

امشب!

"حسین منزوی"

دم به دم به سوی تو مهر بیشتر دارم..

اینکه گاه میخواهم کز تو دست بردارم
حرف سرد مهری نیست مشکلی دگر دارم

با تو عشق می ورزم ای پریچه و خود نیز
از حضور یک دره در میان خبر دارم

عشق من ! اگر تقویم چند سال پس میرفت
میشد این مزاحم را از میانه بردارم

مشکلم بهار توست در خزان من آری
آنچه پیشِ رو داری من به پشت سر دارم

ورنه خوب میدانی بی توقف و جاری
دم به دم به سوی تو مهر بیشتر دارم

ورنه دوست میدارم سوی تو پریدن را
با تو پر کشیدن را تا که بال و پر دارم ..


" حسین منزوی "

و من همیشه دیررسیدم

و من همیشه دیر رسیدم..

شاید

هربار با قطار قبلی

باید می آمدم..

"حسین منزوی"

تنها همین امشب اگر صبحی داشته باشد

می توانی آنقدر خسته باشی
که خواب را
که کابوس را
حتی مرگ را، پس بزنی؟
جهان جوابم کرده است ..

اتاق از هرای دیوان و هراس کرکسان آکنده است
چراغ را خاموش نکن می ترسم
زمزمه را نکش می ترسم
آه
که اگر امشب
تنها همین امشب
صبحی داشته باشد
دیگر جهان همیشه آفتابی خواهد بود ..

حسین منزوی

رازعاشقی

دریای شورانگیز چشمانت چه زیباست
آنجا که باید دل به دریا زد همینجاست

در من طلوع آبی آن چشم روشن
یادآور صبح ِ خیال انگیز دریاست

گل کرده باغی از ستاره در نگاهت
آنک چراغانی که در چشم تو برپاست

بیهوده میکوشی که راز عاشقی را
از من بپوشانی که در چشم تو پیداست

ما هر دُوان خاموش ِ خاموشیم اما
چشمان ما را در خموشی گفت و گوهاست ..

"حسین منزوی"

رفتنت بیشت تر غم انگیز است..

دیدنت گر چه شادی‌آمیز است
ولی از غصّه نیز لبریز است

در من این حالت دوگانه ز تو
التقاط بهار و پاییز است

شادی دیدنت ندیده دلم ،
با غم رفتنت گلاویز است

هرچه زیباتر است آمدنت
رفتنت بیش‌تر غم‌انگیز است ..

"حسین منزوی "