با خداوند همه چیز ممکن است

ای پدید آورنده روز وشب

" ای پدید آورنده شب و روز "

از تو می خواهم که کمکم کنی، تنها برای لحظه و امروز زندگی کنم.

نگران فردا نباشم و فردا را در امروز بسازم.

یاری ام کن بدون قید و شرط دیگران را دوست بدارم.

در درونم عشق جاری کن که عشق ماندگار تو هستی و مابقی فانی اند و ناپایدار.

" ای خالق هستی بخش "

مرا حس کودکانه عطا کن تا کودک خفته درونم را بیدار کنم و او مرا به ملکوتت هدایت کند.

جز گمراهان چه کسی از رحمت...

چه کسی گفت خدا شاعر نیست

زندگی رقص نجیبی ست.."

که از چشمه ی بودن، جاریست.."

رقص یک شاپرک بازیگوش.."


لای یک دسته گل ِ یاس معطر در باغ."

رقص ِ یک نغمه ی آرام ِ اذان."

که شبی باد میان من و این قبله.."

پراکنده کند .."

رقص کِرمی شب تاب.."

که شبیه تپش ِ خورشید است.."

زندگی شعر نجیبی ست.."

که در دفتر ِ اندیشه ی این گنبد ِ دَوار

پر از قافیه است.."

چه کسی گفت خدا شاعر نیست."

حال خوبی ست خدا را دیدن

حال خوبی ست

کمی ، مشق محبت کردن

بذر امید به دل پاشیدن

آشتی کردن با فطرت پاک

تا بدانند خدا ، ازآن همه ست

و به هر لحظه

به هر جا و

به هر حال ،

حال خوبی ست

"خدا "را دیدن...

حقیقت زندگی ..هرچه...

حقیقت زندگی:

هر چی مهربونتر باشی بیشتر بهت ظلم میکنن،

هر چی صادق تر باشی بیشتر بهت دروغ میگن،

هر چی خودتو خاکی تر نشون بدی کمتر واست ارزش قائلند،

هر چی پاک تر باشی بیشتر برات حرف در میارن...!!

خدایا حالا میگی چیکار کنم دنیات بدجوری بهم ریخته!!!

خدایا دریاب این بنده ات را..

خـــدایا دریاب این بنده ات را...

بنده ای که تو خنده هاش گفت：

خـدایا شــکرت !!

و تو گریه هاش گفت

：

خدا بزرگه..

و وقتی ادمات دلشو شکستن گفت：

مـنم خدایی دارم

اشک ریختن

گمان می برم که اگر خداوند ،

صد هزار گونه خنده می آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی آموخت ،

قلب حتی

تاب ده روز تپیدن را هم نمی آورد..

در کدام نقطه از انسانیت ایستاده ایم؟

قول هایمان "بی اعتبار"

حرف هایمان "نا خالص"

عشق هایمان "پوشالی"

محبت هایمان "قلابی"

خوبی هایمان "تظاهر"

دیدارهایمان "تفاخر"

صورت ها "پر رنگ"

سیرت ها "بی رنگ"

شعار بدون "عمل"

قضاوت بدون "عدل"

و...

در کدام نقطه از انسانیت ایستاده ایم؟!

یادش بخیر

یک روزی دروغگو دشمن خدا بود...

پروردگارا کمکم کن تا..

پروردگارا

کمکم کن تا به جای تسلی خواهی تسلی دهم ؛

به جای درک شدن درک کنم

زیرا پیدا کردن در گرو گم شدن است

با بخشیدن دیگران خود بخشوده می شویم

و در مرگ حیات جاویدان پیدا می کنیم.