دوستت دارم باصدای بلند

دوستت دارم با صدای بلند

دوستت دارم با صدای آهسته

دوستت دارم

و خواستن تو جنینی‌ست در من

که نه سقط می‌شود،

نه به دنیا می‌آید.



لیلا کردبچه

جاده ها اگر..

جاده‌ها

جایی اگر برای رفتن داشتند

غربت

با پوشیدن کفش‌هایت

آغاز نمی‌شد



لیلا کردبچه

دوستت دارم با...

دوستت دارم با صدای بلند

دوستت دارم با صدای آهسته

دوستت دارم

و خواستن تو جنینی‌ست در من

که نه سقط می‌شود،

نه به دنیا می‌آید.



لیلا کردبچه

و آدم اگر دلش بگیرد..

باورش کمی سخت است، می دانم

اما بارها به ماه گفته ام طوری بتابد

که بغض راه گلوی پنجره ای را نبندد

مخصوصا اگر باد

با خاطره ی بلند پیراهن زنی وزیده باشد


بارها گفته ام این شهر بهار ندارد

باغ ندارد

بهار نارنج ندارد

و آدم اگر دلش بگیرد

دردش را به کدام پنجره بگوید

که دهانش پیش هر غریبه ای باز نشود؟


"لیلا کردبچه"

اتفاق دردناکی ست..

اتفاق دردناکی است ،

افتادن از چشم تو

بر سر زبان مردم !

"لیلاکردبچه"

^+^

کسی که برای همیشه می رود هیچ چیزش را جانمی گذارد..

نه شالی
نه کلاهی
نه چتری ...
راست می‌گویند آدمی که برای همیشه می‌رود
هیچ چیزش را جا نمی‌گذارد

نه شالی، نه کلاهی، نه چتری
بگو چگونه تحمل کند این خانه زمستانی را
که از چمدان تو جامانده است ..

" لیلا کردبچه "

صدوهشت108

بهانه ای می خواستم

تا یادم بیاید برای دلتنگ بودن

چه استعداد غم انگیزی دارم

بهانه ای ...

تا شعر تازه ای بنویسم

و بدانم برای زمستان امسال هم چیزی دارم ..


{ لیلا کردبچه}