تمام پنجره ها بی تو

تمام پنجره ها بی تو غرق اندوهند

تمام خاطره ها بی تو زرد و مجروحند

غزل تبار! امید نگاه خسته ی من!

تمام منظره ها بی تو سرد و بی روحند....

| محمد فرامرزی |

سمت چشمان تو یک پنجره باشد کافیست

سمت چشمان تو یک پنجره باشد کافیست

چشم من خیره به آن منظره باشد کافیست

تو به من خیره شوی، من به تبسم هایت خنده بر روی لبت یکسره باشد کافیست

فاصله دفتر تقدیر مرا پُر کردست سهم من چند ورق خاطره باشد کافیست

گریه خوبست ولی فکر غرورم هستی؟

بغض دل پشت همین حنجره باشد کافیست

گفتی از فاصله ها خسته شدی درد بس است

خواستی بسته شود پنجره؟ باشد....کافیست

دلم را در مردادی ترین سال جا گذاشته ام.

دلم را

در مردادی ترین روزهای سال جا گذاشته ام

دلم را

کنار کبوترهای عاشقِ پشت پنجره

بر بام بهشتی ترین خیال عشق

و در باغی از عطر یاس و گل پونه ها

جا گذاشته ام

شب فرو می افتاد به درون آمدم و...

شب فرو می افتاد

به درون آمدم و پنجره ها رابستم

باد با شاخه در آویخته بود

من در این خانه تنها تنها

غم عالم به دلم ریخته بود

ناگهان حس کردم

که کسی

آنجا بیرون در باغ

در پس پنجره ام می گرید

صبحگاهان شبنم

می چکید از گل سیب

هوشنگ ابتهاج

پنجره را باز کن..

پنجره را باز کن

بگذار منظره

تماشایت کند..

"میلاد نمکیان"