انسانهای خوب خوشبختی را تعقیب نمی کنند..

انسانهای خوب خوشبختی را تعقیب نمیکنند ،

زندگی میکنند و خوشبختی پاداش

مهربانی ، صداقت و گذشتشان است ...

باورهای غلط

کودکی از مسئول سیرکی پرسید :

چرا فیل به این بزرگی را با طنابی به این کوچکی و ضعیفی بسته اید ؟

فیل میتواند با یک حرکت به راحتی خودش را آزاد کند و خیلی خطرناک است .

صاحب فیل گفت : این فیل چنین کاری نمیتواند بکند .

چون این فیل با این طناب ضعیف بسته نشده است ،

آن با یک تصور خیلی قوی در ذهنش بسته شده است .

کودک پرسید چطور چنین چیزی امکان دارد ؟

صاحب فیل گفت : وقتی که این فیل بچه بود مدتی آن را با یک طناب بسیار محکم بستم .

تلاش زیاد فیل برای رهایی اش هیچ اثری نداشت ، و از آن موقع دیگر تلاشی برای آزادی نکرده است .

فیل به این باور رسیده است که نمیتواند این کار را بکند .

شاید هر کدام از ما ، با نوعی فکر ، با نوعی باور غلط بسته شده ایم که مانع حرکت ما به سوی پیروزی است .

در واقع این باورهای غلط مثل یه سد عمل میکنه ، سد فکری . باورهایتان را تغییر دهید تا دنیایتان تغییر کند ...

همیشه سکوت خوب نیست..

همیـشه سکـوت خــوب نیــست

گـاهـی خُـرد میشوی زیـر بـار حـرفهـای نـگفتـه

برای کسانی که به شما حسادت می کنند..

الهی سجاده ام..

الهی سجاده ام فقط برای تو پهن است
و قامتم
تنها برای تو بلند .
در سجده ام تو هستی
و در دستان قنوتم تو نشستی
و آنگاه که
سلام گفتم ،
دیدم که در ِ عذاب را تو بستی .
الهی غمم را برایت شمردم ، شادی اجابت کردی
دعایم را به غنیمت بردم و دوستانم را هم
به تو سپردم،
حافظشان باش.....
خدایا روز های خوب در پیش است برایشان خوبی بساز ...
پر از سلام و برکت،
پر از حاجت های
روا شده
مهربان پروردگارم.

چشم کنعان نگران است خدایا مگذار

چشم کنعان نگران است

خدایا مگذار

بوی پیراهن یوسف

به زلیخا برسد

"احسان افشاری"

زندگی مانند لخند ژوکوند است..

زندگی مانند لبخند ژوکوند است، در نظر اول به روی بیننده تبسم می کند

اما اگر در او دقیق شوی ، می گرید . . .
(ژری تایلر)

حواس تنهایی ام را..

حواس تنهایی ام را

با خاطرات

باتو بودن

پرت کرده ام…بگو کسی حرفی نزند…

بگذار

لحظه ای آرام بگیرم…

هیچ وقت وارد گذشته هیچ آدمی نشو..

تمام غصه ها از همان جایی آغاز میشوند که..

تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شوند که،

ترازو برمی داری و می افتی به جان دوست داشتنت .

اندازه می گیری !

حساب و کتاب می کنی !

مقایـسه می کنی !...

و خدا نکند حساب و کتابت برسد به آن جا کـه

زیادتر دوستش داشته ای،

زیادتر گذشته ای،

زیادتر بخشیده ای،

به قدر یک ذره،

حتی یک ثانیه !

درست از همان جاست که توقع آغاز می شود،

و توقع آغاز همه رنج هایی است که ما می بریم….