گاهی اوقات مجبوریم بپذیریم..
گاهی اوقات مجبوریم بپذریم
بعضی از آدمها
فقط می توانند در قلبمان بمانند
نه در زندگیمان
.
.
صورتت شعراست وهریک تارزلفت مصرعی
شعررا یک مصرعِ پیچیده زیبا می کند
گاهی اوقات مجبوریم بپذریم
بعضی از آدمها
فقط می توانند در قلبمان بمانند
نه در زندگیمان
.
.
صورتت شعراست وهریک تارزلفت مصرعی
شعررا یک مصرعِ پیچیده زیبا می کند
ﺩﻧﯿﺎ ﻗﺸﻨﮓ ﺗﺮ ﺑﻮﺩ ﺍﮔﺮ...
ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻣﺜﻞ ﺳﺎﯾﻪ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺻﺎﻑ ﻭ ﯾﮑﺮﻧﮓ ﺑﻮﺩﻧﺪ !!
ﺑﯿﺸﻤﺎﺭﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎﻥ ﺁﺩﻡ ﺍﺳﺖ …
ﺍﺩﻋﺎﯾﺸﺎﻥ ﺁﺩﻣﯿﺖ …
ﮐﻼﻣﺸﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ …
ﺣﺎﻝ، ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﯾﮑﯽ ﮔﺸﺖ ﮐﻪ
ﻧﻪ ﺁﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ …
ﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ …
نه ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺭﻓﯿﻖ ﺻﻤﯿﻤﯽ ……
ﺗﻨﻬﺎ ﺻﺎﻑ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺻﺎﺩﻕ …
ﭘﺸﺖ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﺵ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﯾﺪﻥ …
ﻫﯿﭻ ﻧﮕﻮﯾﺪ …
ﻓﻘﻂ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﯾﻪ ﺍﺵ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ :ﺻﺎﻑ ﻭ ﯾﮑﺮﻧﮓ
ای خوش از تن کوچ کردن، خانه در جان داشتن
روی مانند پری از خلق پنهان داشتن
همچو عیسی بی پر و بی بال بر گردون شدن
همچو ابراهیم در آتش گلستان داشتن
کشتی صبر اندرین دریا افکندن همچو نوح
دیده و دل فارغ از آشوب طوفان داشتن
در هجوم ترکتازان و کمانداران عشق
سینهای آماده بهر تیرباران داشتن
روشنی دادن دل تاریک را با نور علم
در دل شب، پرتو خورشید رخشان داشتن
همچو پاکان، گنج در کنج قناعت یافتن
مور قانع بودن و ملک سلیمان داشتن
((پروین اعتصامی))
آنقدر خلافِ موج
شنا خواهم کرد
تا رودخانه
مسیرش را عوض کند
یا غرق شوم
در خوابی
که برای تو دیدهام
امشب که حضور یار جان افروزست
بختم به خلاف
دشمنان پیروزست
گو شمع بمیر
و مه فرو شو که مرا
آن شب که تو
در کنار باشی روزست
"سعدی"
ﺩﻟــــــــﻢ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﺯ
ﺩﯾﺪ ﺑﻌﻀـــــﯽ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺑﻤﺎﻧﻢ …
ﺁﺩﻣــــــﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺪﺍﻡ ﺗﻮﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ
ﺳﺮﮎ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ…
ﻭ ﺑﺎ ﮊﺳـــــﺖ ﺻـــﻤﯿـــــﻤﯿﺖ
ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﻧﺪ…
ﺍﺣﺴــــﺎﺳﺎﺗﺖ ﺭﺍ
ﺧﻂ ﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ…
ﺍﺷـــــﺘﺒﺎﻫﺎﺗﺖ ﺭﺍ
ﺳﺮﺯﻧﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ…
ﺑﻪ-ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ-ﮐﻪ
ﺧﻮﺩ-ﻧــــﺪﺍﺭﻧﺪ....
ﺣﺴــﺎﺩﺕ-ﻣﯽﮐﻨﻨد
ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﺭﻭﯼ
ﻧﻘﻄﻪ-ﺿــﻌﻒ ﻫﺎﯾﺖ
ﻭ ﺁﻧـــﻬﺎ ﺭﺍ
ﺑـــﺰﺭﮒ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻣــﯽ ﮐﻨـــﻨﺪ…
ﻭ ﻫـﺮ ﮐــﺎﺭﯼ
ﮐﻪ ﻻﺯﻡ ﺑﺎﺷﺪ
ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺗــﻮ ﺭﺍ ﮐﻮﭼــــﮏ ﻭ
ﺑــﯽ ﺭﻧﮓ ﻭ
ﮐــــﺪﺭ
ﻧﺸـــﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ …
ﺍﯾﻦ ﺁﺩﻣــــﻬﺎ
ﺁﯾـــــــﻨﻪ ﻧـــــﯿﺴﺘﻨﺪ
ﺧــــــﻮﺭﺩﻩ ﺷﯿﺸـــــﻪ ﺍﻧﺪ....