دوست داشتنت را قایم می کنم..

دوست داشتنت را 

قایم می کنم 

مثل کودکی دبستانی

 که برگه ی امتحانی اش را...

اگر شانس بیاورد چشم هایش لو اش ندهند

دست های لرزانش

رنگ پریده اش 

و صدای قلبش

 لو اش می دهند!

محسن حسینخانی

عشق در آمد از درم..

عشق در آمد از درم

    دست نهاد برسرم

       دید مرا که بی توام

            گفت مرا که وای تو

                  "مولانا"

راز همیشه شاد بودن..

بزرگی را گفتند راز همیشه شاد بودنت چیست؟!!

گفت:
دل بر انچه نمی ماند نمی بندم؛

فردا یک راز است نگرانش نیستم؛

دیروز یک خاطره بود حسرتش را نمیخورم؛

و امروز یک هدیه است قدرش را میدانم؛

از فشار زندگی نمیترسم چون میدانم که فشار توده زغال سنگ را به الماس تبدیل میکند...

میدانم خدای دیروز و امروز خدای فردا هم هست...

ما اولین بار است که بندگی میکنیم ولی او قرنهاست که خدایی میکند...

پس به او اعتماد دارم...

برای داشتن اینچنین خدایی همیشه شادم..

تا وقتی تو هستی که دستانم را بگیری

تا وقتی تو هستی که دستانم را بگیری..

آرزو میکنم که هرروز زمین بخورم...

کاش تابستان هم برفی بود..

تو نیستی دستانم یخ میکند..

تو نیستی

دستانم یخ میکند

و من احمقانه

دستکش میخرم

وقتی تو دلخوشی،همه ی شهر دل خوشند..

خورشیدِ پشتِ پنجره‌ی پلک‌های من

من خسته‌ام! طلوع کن امشب برای من

می‌ریزم آن‌چه هست برایم به پای تو

حالا بریز هستی خود را به پای من

وقتی تو دل‌خوشی، همه‌ی شهر دل‌خوشند

خوش باش هم به جای خودت هم به جای من

تو انعکاسِ من شده‌ای... کوه‌ها هنوز

تکرار می‌کنند تو را در صدای من

آهسته‌تر! که عشق تو جُرم است، هیچ‌کس

در شهر نیست باخبر از ماجرای من

شاید که ای غریبه تو همزاد با منی

من... تو... چه‌قدر مثل تو هستم! خدای من!!

زنده یاد نجمه زارع

زیباست بی قید وشرط عشق بورزیم

محال است بارانی از محبت به کسی هدیه کنی

و دستهای خودت خیس نشود و چه...

زیباست بی قید و شرط عشق بورزیم،

بی قصد و غرض حرف بزنیم،

بی دلیل ببخشیم و از همه مهمتر،

بی توقع به تمام موجودات محبت کنیم...

عجیب است که مردم چقدر برای مبارزه با شیطان تلاش می کنند،

اگر همین انرژی را صرف عشق ورزیدن به همراهانشان کنند،

شیطان در تنهایی خود خواهد مُرد...

تا به دنیا پرنده ای باقیست

تا به دنیا پرنده ای باقیست

هیچ آزاده ای اسیر مباد .

" فریدون مشیری "

من بی تو در غریب ترین شهر عالم

وقتی بهشت عزوجل اختراع شد..

وقتی بهشت عزوجل اختراع شد

حوا که لب گشود عسل اختراع شد!

آهی کشید و آه دلش رفت و رفت و رفت!

تا هاله ای به دور زحل اختراع شد!

آدم نشسته بود، ولی واژه ای نداشت...

نزدیک ظهر بود ... غزل اختراع شد...

آدم که سعی کرد کمی منضبط شود

مفعول و فاعلات و فعل اختراع شد...

«یک دست جام باده و یک دست زلف یار»

اینگونه بود ها...! که بغل اختراع شد...

حامد عسکری