جبرواختیار

روزی جبر و اختیار با هم مناظره می کردند.

اختیار دست به درخت برد و میوه ای چید و گفت: این نه قدرت و اختیار من است....

جبر گفت: اگر توانی آن را به حال اول برگردان

اختیار ناتوان ماند و گفت: پس قدرت مطلق خدای است و بس...

فاصله ها

حیات خلوت

کوچه های باریک را دویدیم،

من را به خلوت حیاط خانه ات ،

صدا کردی...

تو را به خلوت حیاط خانه مان،

بردم...

بازی کردیم،

گاهی تو بردی و گاهی من.

روزها گذشت،

تو گسترده تر شدی.

از حیاط کوچکت بیرون شدم،

در حیات خلوتم باقی ماندی.

زندگی جاریست

زندگی جاریست

مانند آبشاری زیبا

اگر خودت را رها کنی

راحت به منزل میرسی

خدای تو خدای عشق است نترس

کسی که شاد وخندان است..

یک عمر فقط کهنه و نوشد دل من

یک عمر فقط کهنه و نو شد دل من

در بین زباله ها ولو شد دل من

له گشت به زیر پایتان رهگذران!

در شهر شما پیاده رو شد دل من

هرکجا که رهایت می کنم..

هر کجا که رهایت میکنم

از شعر هایم سر در می آوری

راهت را گم کرده ای

یا قصد جانم کرده ای ؟

چسب زخم

گر زحال دل خبر داری بگو

گر ز حال دل خبر داری بگو

ور نشان مختصر داری بگو

مرگ را دانم ولی تا کوی دوست

راه اگر نزدیکتر داری بگو

فصل بهار این است

بر شاخه شکوفه
خوش  چشم باز کرده،

گنجشک در کنارش
آواز ساز کرده:

فصل بهار این است
او دایه ی زمین است

خورشید رنگ و بویی
دیگر به باغ داده،‌

از گل به دست شاخه
صد چلچراغ داده: