توان ندارم از این سرنوشت بگریزم..

توان ندارم از این سرنوشت بگریزم

میان آتشت از سوختن بپرهیزم

اگرچه قامتم از کوه ایستاده تر است

فقط اشاره کنی،بی درنگ میریزم

به شهر سوخته ام آمدی اگر،روزی

کمک کن از تن نابود خویش برخیزم...

مادر......

مهم باور تو است

آنچه ناممکن را..
به واقعیت تبدیل می کند معجزه نیست..
بلکه تدوام است..
مهم نیست که کدام درست است..
مهم باور تو است...

نگاه سرد

من معنای درد را می فهمم

معنای دلتنگی را..

معنای پاییز را

من معنای دوری را می فهمم

معنای زمستان را

اما...

معنای سردی نگاه تو را نمی فهمم.....

گاهی سکوت می کنی..

خوش است اندوه تنهایی کشیدن

خوش است اندوه تنهایی کشیدن

اگرباشد امید باز دیدن

چه باشد گر خودم صدسال تیمار

چوبینم دوست را یک روز دیدار...

تمام شدن هایی هست که تمام نمی شوند

تمام شدن هایی هست 

که تمام نمیشوند

"تمامت"میکنند

مثل رفتن های "اختیاری"

ماندن های "اجباری"

مثل هجوم خاطرات "به آنی"

مثل طعم تلخ دیدن یک "یادگاری"

و زل زدن به یک صندلی "خالی"

و حرف زدن با کسی که "دوستش داری" در حالی که "تنهایی"

با حالی شبیه "دیوانگی"،"بیماری"...

باران من!!

باران من !

         رودخانه ام .....

         بی تو از من ....

       چه می ماند ؟!

باران دوباره باران

دلم چقدر باران می خواهد................

اگر انسان خواب نمی دید..