بعد از این موزون خود شو..

از رفتن بمان

از رفتن بمان

دستت را به من بده

که در امتداد دستانت

بندری ست برای آرامش

« شاعر : نزار قبانی »

چیزی که دنیا بهش نیاز داره

چیزی که دنیا بهش نیاز داره

بازگشت به "نجابت " و " مهربانیه "

ویلیام وایلر

برق رفته بود

برق رفته بود

از تاریکی استفاده کردم

تا جای خودم را با تو عوض کنم

صبح

نان تازه خواهی خرید

و مرا دوست خواهی داشت.

تمام شدن هایی هست که تمام نمیشوند..

تمام شدن هایی هست 

که تمام نمیشوند

"تمامت"میکنند

مثل رفتن های "اختیاری"

ماندن های "اجباری"

مثل هجوم خاطرات "به آنی"

مثل طعم تلخ دیدن یک "یادگاری"

و زل زدن به یک صندلی "خالی"

و حرف زدن با کسی که "دوستش داری" در حالی که "تنهایی"

با حالی شبیه "دیوانگی"،"بیماری"...

سکوت..هرقدر واژه ای کمتر برزبان می آید..

سکوت...

هر قدر واژه ای کمتر بر زبان آید، بیشتر به گوش می رسد، زیرا ...

آنچه نتواند بر شیار لبان برقصد، ژرفای جان را می سوزد...

تو چه گفتی سهراب؟؟

تو چه گفتی سهراب؟؟

قایقی خواهم ساخت با کدام عمر دراز؟

نو ح ما اگر کشتی ساخت عمر خود را گذراند،

سالیان طول کشید عاقبت اما ساخت

پس بگو ای سهراب شعر نو خواهم ساخت بی خیال قایق!

یا که گفته بودی تاشقایق هست زندگی باید کرد!

تا شقایق هست حسرتی باید خورد،تو ببخشم

سهراب که اگر از شعرت انتقادی کردم بخدا دلگیرم

از تمام دنیا از خیال و رویا ،من جوانی پیرم،

زندگی رویا نیست،

زندگی پر درد است،

زندگی نامرد است

پنهانی به دیدارم بیا

پنهانی به دیدارم بیا

همچنان پذیرای تو خواهم بود

در حیاط خلوت روحم

که مخصوص ملاقات های خصوصی ست

تصمیم بگیر که عاشق ..

تصمیم بگیر که

عاشق زیباترین، جالب ترین و با ارزش ترین

 فردی بشوی که میشناسی...

یعنی خودت!

وین دایر

از اشتباه کردن نترس!!