ناگهان ها را دوست دارم

"ناگهان ها" را دوست دارم

مثل ناگهان کشف تو

در دل یک دیدار در دیاری دور

مثل لغزش ناگهان نگاهت

بر گیسوانم که

دیوانگان ابدی شانه هایت شده اند

آه...

این مه ناگهان چشمانت

این مه ناگهان چشمانت

چه حرفی با من دارد که

هر جای دنیا که می روم

در تو گم می شوم

طولانی تر نگاهم کن

برای پیدا شدنم هنوز خیلی زود است...

#شبنم سمیعیان

روزگارتان پرخنده

تا عاقلان بخواهند راهی برای خندیدن بیابند؛

دیوانه ها هزار بار خندیده اند...!!!

روزگارتان دیوانه وار...

بغض آنقدر بیخ گلویم را گرفته

بغض آنقدر بیخ گلویم را گرفته

که اگر هم بخواهم صدایت کنم،

امانم نمی دهد.

این بهار انگار

ادامه همان زمستان است

و انگار دیگر از دست اردیبهشت هم

کاری ساخته نیست!

حال من وخیم تر از نسیم خوش و رویا چیدن است.

کاش می فهمیدی

خوشبختی هایم دارند خاک می خورند

و من دلم نمی آید بی تو

خاطره شان کنم!

کاش می فهمیدی

دیگر حوصله فهمیدن

این همه نبودنت را ندارم....!

#عادل دانتیسم

خداوندا ببخش..

گر گناهی کردم و دارم، خداوندا، ببخش

چون گنه را عذر می‌آرم، خداوندا، ببخش

پای خجلت را روایی نیست بر درگاه تو

دست حاجت پیش می‌دارم، خداوندا، ببخش

گر گناهم سخت بسیارست رحمت نیز هست

بر گناه سخت بسیارم، خداوندا، ببخش

چون پذیرفتار بدرفتار نادانان تویی

بر من نادان و رفتارم، خداوندا، ببخش

مایه‌داران نقد روز رفته بازآرند و من

بی زر این شهر و بازارم، خداوندا، ببخش

پیشت از روز الست آوردم اقرار «بلی»

هم بر آن پیشینه اقرارم، خداوندا: ببخش

بخششت عامست و می‌بخشی سزای هر کسی

گر به بخشایش سزاوارم، خداوندا، ببخش

ناامیدی بردم از یاران، که می‌اندوختم

روز نومیدی تویی یارم، خداوندا، ببخش

آبرویم نیست اندر جمع خاصان را، ولی

آب چشمم هست و می‌بارم، خداوندا، ببخش

عالمی بر عیب و تقصیرم تو، یارب دست گیر

واقفی بر غیب و اسرارم، خداوندا، ببخش

گفته‌ای: بر زاری افتادگان بخشش کنم

اینک آن افتاده زارم، خداوندا، ببخش...

اوحدی‌وار از گناه خود فغانی می‌کنم

بر فغان اوحدی‌وارم، خداوندا، ببخش

اوحدی مراغه‌ای

حضورت در قلبم

اگر تو باز نگردی

اگر تو باز نگردی
امید آمدنت را به گور خواهم برد
وکس نمداند
که در فراق تو دیگر
چگونه خواهم زیست
چگونه خواهم مرد
حمید مصدق

نامت را بر زبان می آورم

نامت را بر زبان می آورم
دریا بر من گسترده تر می شود
دریایی که ادامه ی گیسوان توست
کلامت را سرمه چشم می کنم
آفتاب و ماه و ستارگان را
در آب ها می بینم
می خوانمت
موجی بلند به ساحل می دود و دست می گشاید
صدفی پلک می زند
و تو در گیسوانت می تابی
عمران صلاحی 

خدایاتو پناه مان باش

کاش خداحافظی نمی کردی

به یاد تو هستم

کاش
خداحافظی نمی‌کردی و می‌رفتی
من عمری خداحافظی تو را
به یاد داشتم
پاییز پشت پنجره
استوار ایستاده است
مرا نظاره می‌کند
که چرا من
هنوز جهان را ترک نکرده‌ام
من که قلب فرسوده دارم
من که باید با قلب فرسوده
کم کم تو را فراموش کنم
احمدرضا احمدی 

دنبال یک کلمه می گردم

دنبال یک کلمه می گردم

یک کلمه ی خاموش

مانند یک بوسه

که جمع کند همه ی کلمات را

روی لب های تو

شهاب مقربین