همیشه

از لیوان‌ها

به لیوان شکسته فکر می‌کنی

از آدم‌ها

به کسی که از دست داده‌ای

به کسی که به دست نیاورده‌ای

همیشه

چیزی که نیست

بهتر است


علیرضا روشن

من به در خانه ات تکیه داده ام..

من به در خانه ات تکیه داده ام

عابران می گویند نیست

به خانه ی متروکه اش نگاه کن!

نیست

رفته است

می گویند و می روند

سی سال است می گویند

نیست

رفته است

گفته اند و رفته اند

من اما

به در خانه ات تکیه داده ام



«علیرضا روشن»

دستگیره در را که می گیری..

دستگیره در را که می گیری

پرنده ای بال می گشاید

پلنگی خیز بر می دارد

نهنگی باله می جنباند

کودکی برای اولین بار

روی پا می ایستد

تا بروند

مانندِ تو

که دستگیره در را گرفته ای.

"علیرضا روشن" ..

در صدا کردن نام تو یک «کجایی؟!»

در صدا کردن ِ نام ِ تو یک «کجایی؟!»

پنهان است یک «کاش می‌بودی» یک «کاش باشی»

یک «کاش نمی‌رفتی»

من نام ِ تو را حذف به قرینه‌ی ِ

این همه دلتنگی و پرسش صدا می‌زنم...

از: علیرضا روشن

می خواهم زندگی کنم و نمی توانم..

می‌خواهم زندگی کنم
به کوه نگاه کنم
مثل آدم
سوار اتوبوس شوم
چای بنوشم
با بچه‌ام بازی کنم
اما
شعر می‌گویم
درباره‌ی همین چیزهایی که می‌خواهم
و نمی‌توانم ..


"علیرضا روشن "

برگ هایش را ریخت تا تو..

منم

درختی که

برگ هایش را ریخت

تا تو

ماه را
از میان شاخه هایش

تماشا کنی.

"علیرضا روشن"..

در صدا کردن نام تو..

در صدا کردنِ نامِ تو
یک «کجایی؟!» پنهان است،
یک «کاش می‌بودی»،
یک «کاش باشی»،
یک «کاش نمی‌رفتی»...
من نامِ تو را
حذف به قرینه‌یِ این همه دلتنگی و پرسش صدا می‌زنم ...

"علیرضاروشن"

چیزی نیست..

چیزی نیست

جز

چیزی که نیست

"علیرضاروشن"

در زدن را..

در زدن را
از کلید داشتن ،
بیشتر خوش می دارم ..


" علیرضا روشن"

+در زدن یعنی کسی به استقبالت می آید که دوستش داری

یا دوستت دارد..........:)

آدم های این زمین..

همدیگر را می پوسانند سیب های یک جعبه 

آدم های این زمین ..


" علیرضا روشن "