مرا از یاد برد آخر ولی من..

لحظه های شکفتن سحر است

بهترین لحظه های روز و شبم

لحظه های شکفتن سحر است

که سیاهی شکسته پا به گریز

روشنایی گشوده بال و پر است

فریدون مشیری

اهمیت وارج زندگی در همین است که موقت است..

اهمیت و ارج زندگی در همین است که موقت است،

تو باید جاودانگی خودت را در جای دیگری نشان بدهی،

و آن جا «انسانیت» است!

"فریدون مشیری"

تا به دنیا پرنده ای باقیست

تا به دنیا پرنده ای باقیست

هیچ آزاده ای اسیر مباد .

" فریدون مشیری "

نام تو مرا همیشه مست می کند

دل از عشق برگیر که نیرنگ است..

بسی گفتند :
دل از عشق برگیر که نیرنگ است و افسون است و جادوست
ولی ما دل به او بستیم و دیدیم
که او زهر است اما
نوش داروست ...

"فریدون مشیری"

جاودانی باد این رویای رنگینم..

گر چه با یادش ، همه شب
تا سحر گاهان نیلی فام ، بیدارم
گاهگاهی نیز ، وقتی چشم بر هم می گذارم
خواب‌های روشنی دارم ، عین هشیاری
آنچنان روشن که من در خواب
دم به دم با خویش می گویم که : بیداری ست
بیداری ست ، بیداری ...

اینک ، اما در سحر گاهی ، چنین از روشنی سرشار
پیش چشم این همه بیدار ، آیا خواب می بینم ؟
این منم ، همراه او ؟ بازو به بازو
مست مست از عشق ، از امید ؟
روی راهی تار و پودش نور ، از این سوی دریا
رفته تا دروازه خورشید ؟
‌ای زمان ،‌ ای آسمان ،‌ ای کوه ،‌ ای دریا
خواب یا بیدار ، جاودانی باد این رؤیای رنگینم  ...

" فریدون مشیری"

صدوبیست ویک121

"دوستت دارم" را من، دلاویزترین شعرِ جهان یافته ام
این گلِ سرخِ من است
دامنی پر کن از این گل که دَهی هدیه به خلق
که بری خانه ی دشمن، که فشانی بر دوست
رازِ خوشبختیِ هر کس به پراکندنِ اوست...

" فریدون مشیری"

پنجره27

در فرو بسته ترین دشواری

در گرانبارترین نومیدی،

بارها بر سر خود بانگ زدم:

"هیچت ار نیست مخور خون جگر، دست که هست!"

بیستون را یاد آر، دستهایت را بسپار به کار

کوه را چون پَرِ کاه از سر راه بردار!

وَه چه نیروی شگفت انگیزیست

دستهایی که به هم پیوسته ست...!

"فریدون مشیری"