آنقدر در زمین لطافت هست

آنقدر در زمین لطافت هست

که به آن روز و شب رکوع کنی

خشم را بسپری به آب روان

با کمی مهر سّد جو کنی

بروی با بهانه ای زیبا

ناگهان عشق را شروع کنی

آنقدر شعر خوب و زیبا هست

که بخواهی به آن رجوع کنی

آسمان حدّ همطرازی تُست

گر به زیر آیی و خضوع کنی

شب یلدا بدون پایان نیست

می توانی از آن طلوع کنی

مجتبی کاشانی

عشق را وارد کلام کنیم

عشق را وارد کلام کنیم

تا به هر عابری سلام کنیم و به هر چهره ای تبسم داشت

ما به آن چهره احترام کنیم

هرکجا اهل مهر پیدا شد ما در اطرافش ازدحام کنیم...

«سالکا» این مجال اندک را نکند صرف انتقام کنیم

در عمل باید عشق ورزیدن

گفتگو را بیا تمام کنیم

عابری شاید عاشقی باشد

پس به هر عابری سلام کنیم.

مجتبی کاشانی

ای عشق مرداب دل مرا تو دریا کردی..

این ساحل خسته را تو پیدا کردی

این موج نشسته را تو برپا کردی

من خامُش و خسته خفته بودم

ای عشق مرداب دل مرا تو دریا کردی

"مجتبی کاشانی"

آدمیزاددرختی ست که باید خود را بالابکشد..

گاه می اندیشم 

که چه دنیای بزرگی داریم 

و چه تصویر به هم ریخته ای ساخته ایم از دنیا

در چه زندان عبوسی محبوس شدیم 

چه غریبیم در آبادی خویش

و چه سرگردان در شادی و ناشادی خویش

آدمیزاده درختی ست که باید خود را بالا بکشد

ببرد ریشه خود را تا آب

بی امان سبز شود ، سایه دهد...

"مجتبی کاشانی"