جانی وجهانی و..

جانی و

جهانی و

جهان با تو

خوش است ...

" مولانا "

من در تو گریزان شدم از فتنه خویش

من در تو گریزان شدم از فتنه خویش

من آنِ توام

مرا

به من

باز مده

"مولانا"

گفتم دل ودین برسرکارت کردم

عشق در آمد از درم..

عشق در آمد از درم

    دست نهاد برسرم

       دید مرا که بی توام

            گفت مرا که وای تو

                  "مولانا"

تو مگو همه به جنگند و زصلح من چه آید؟

تو مگو همه به جنگند و زصلح من چه آید؟

تو یکی نه ای،هزاری!

تو چراغ خود،برافروز

"مولانا"

ای زندگی،تن وتوانم همه تو..

ای زندگی، تن و توانم همه تو

جانی و دلی، ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی، ازآنی همه من

من نیست شدم در تو، ازآنم همه تو.


"مولانا"

دعا کردن ..

گفت ای موسی ز من می‌جو پناه

با دهانی که نکردی تو گناه

گفت موسی من ندارم آن دهان

گفت ما را از دهان غیر خوان

از دهان غیر کی کردی گناه

از دهان غیر بر خوان کای اله

آنچنان کن که دهانها مر ترا

در شب و در روزها آرد دعا

از دهانی که نکردستی گناه

و آن دهان غیر باشد عذر خواه

یا دهان خویشتن را پاک کن

روح خود را چابک و چالاک کن

ذکر حق پاکست چون پاکی رسید

رخت بر بندد برون آید پلید

می‌گریزد ضدها از ضدها

شب گریزد چون بر افروزد ضیا

چون در آید نام پاک اندر دهان

نه پلیدی ماند و نه اندهان

"مولانا"

"التماس دعا"

هر که گوید او منم او من نشد

هرکه گوید او منم او من نشد
خوشه ی او لایق خرمن نشد

من مشو از من بشو تا من شوی
خوشه شو تا لایق خرمن شوی

" مولانا "

ای آنکه مرا بسته ی صد دام کنی

ای آنکه مرا بسته‌ی صد دام کنی

گوئی که برو در شب و پیغام کنی

گر من بروم، تو با که آرام کنی

همنام من ای دوست، که را نام کنی

 

"مولانا"

هرذره که در هوا و در هامون ست..

هر ذره که در هوا و در هامونست
نیکو نگرش که همچو ما مجنونست
هر ذره اگر خوش است اگر محزونست
سرگشته خورشید خوش بیچونست

"مولوی"