بگذار بر زمین خود بایستم
جمعه, ۱۶ مهر ۱۳۹۵، ۰۹:۱۹ ق.ظ
بگذار
آفتابِ من
پیرهن ام باشد
و آسمانِ من
آن کهنهکرباسِ بیرنگ.
بگذار
بر زمینِ خود بایستم
بر خاکی از بُرادهی الماس و رعشهی درد.
بگذار سرزمین ام را
زیرِ پای خود احساس کنم
و صدای رویشِ خود را بشنوم
۹۵/۰۷/۱۶