گرچه همیشه چشم تو لبخند می زند

گرچه همیشه چشم تو لبخند می زند

خفته در انتهای نگاهت ولی غمی

ای حلقه ی میانی انسان ـ فرشتگی

ّ تو مرمر روان و بلور مجسمی!

بی شک گلی بدون تو خندان نمی شود

مثل نفس برای شکفتن دمادمی

باید تو را دوباره نوشت و دوباره خوانْد

ّ تو قصه ی هبوط دل انگیز آدمی

گاهی ولی شکسته تر از گیسوان خود

َ مثل کلاف زندگی ام گنگ و درهمی...!

شهاب گودرزی