مجال ستایش موهایت ندارم..

مجال ستایش موهایت ندارم.

باید برای تک تک آن نغمه ها سر دهم
دیگر عاشقان تو را به چشم دیگر می طلبند اما،
تنها آرزوی من آرایش موهای توست.

 

"پابلو نرودا"

تا روزی که بود

تا روزی که بود

دست هایش بوی گُل سرخ می داد
از روزی که رفت
گُل های سرخ
بوی دست های او را می دهند

"واهه آرمن"

دل دادن خطاست..

تمام برگ های دفترم تمام شد

قلمم به پایان رسید

دستم سست شد

چه سرمشقی دادی به من ...؟

هنوز هم می نویسم : 

   

              " دل دادن خطاست "

ظرف دل گر بشکند آنگه قیامت میشود..

کاسه هفت آسمان گر بشکند فکرش مباش

   

      ظرف دل گر بشکند آنگه قیامت می شود..

ناگهانی بودنت عشق است

مثل یک جریان موسیقی

مثل یک باران پاییزی
ناگهانی بودنت عشق است.

"سید علی میرافضلی "

ما موجوداتی تنگ نظر وحقیریم..

اگر بتوانی نغمه‌ای شوی.
اگر بتوانی پاره‌ای از شادمانی‌هایت را با دیگران سهیم شوی،
اگر بتوانی خود را با دیگران قسمت کنی،
همین کافی‌ست، تو به منزل رسیده‌ای.
ما موجوداتی تنگ‌نظر و حقیریم،
زیرا از سهیم کردنِ دیگران در شادمانی‌‌های خود عاجزیم.
این بزرگ‌ترین خُسرانِ زندگیِ انسانی‌ست.
انسان احساسِ بدبختی و درماندگی می‌کند،
زیرا چشمه‌یِ عشقش را با گِلِ بُخل و تنگ‌چشمی بسته اس

دلمون هندونه،فکرمون هندونه

دلمون هندونه
فکرمون هندونه
روحمون هندونه
با یه دست سرنوشت
یکی شو برداریم بسه !
بابا !
اصلا به ما چه که حاجی لک لک
عاشق دختر درنا می‌شه؟ یا نمی‌شه !
می‌گی ما، برای روح مار و مور
حلوا خیرات بکنیم ؟
فرق ما با اونا که ما فقط حرف می‌زنیم
لطف حرف هم مایه دردسره !

"حسین پناهی"

کاشکی سربشکند،پابشکند دل نشکند

باز دیشب حالت من حالتی جانکاه بود
تاسحر سودای دل باناله بود و اه بود
چشم، شوق گریه در سر داشت، من نگذاشتم
ورنه ازطوفان روح من خدا اگاه بود
صحبت ازما بود و من در پرده کردم شکوه ها
شرم ، رهزن شد والا اشک من درراه بود
کاشکی سربشکند پا بشکند دل نشکند
سرگذشت دل شکستن بود وبس جانکاه بود
سوختم از اتشت، خاکسترم برباد رفت
داستان عشق ما کوتاه وبس کوتاه بود.

مهدی اخوان ثالث

فکر کن به ماجرای مردی که

فکر کن

به ماجرای مردی

که تمام ساعت های دنیا را دزدید

تا معشوقه اش

پیرنشود

"مهدی اشرفی"

الفبا را یادگرفتم که اسم تو را بنویسم..

الفبا را یاد گرفتم که اسم تو را بنویسم

همان چهار حرف جادویی ِ اسمت که کنار هم معجزه می کند!

اعداد همگی صف کشیده‌اند تا زادروز تو باشند

من اولین گام هایم را در جست و جوی تو برداشتم

راستی من عناصر اصلی طبیعت را چهار تا نمی دانم

یکی می دانم و آن تویی...

تو گرمایت بیشتر از آتش است

آرامش صدایت بیشتر از آبهای جاریست

اکسیژن که هیچ، من با تو نفس می کشم

خاک سرمه قدم‌های توست

و تمام زیبایی های عالم از تو شروع می‌ شوند...