آدم واقع بین..

به خیلی چیزها...

بی‌تو اندیشیده‌ام کمتر به خیلی چیزها

می‌شوم بـی‌اعتنا دیگر به خیلی چیزها

تا چـه پیش آید برای من! نمی‌دانم هنوز...

دوری از تو می‌شود منجر به خیلی چیزها

غیرمعمولی‌ست رفتار من و شک کرده است

ـ چند روزی می‌شود ـ مادر بــه خیلـی چیزها

نامـــه‌هایت، عکس‌هــایت، خاطرات کهنه‌ات

می‌زنند این‌جا به روحم ضربه، خیلی چیزها

هیچ حرفی نیست، دارم کم‌کم عادت می‌کنم

من بـــه این افکار زجرآور... بـــه خیلـی چیزها

می‌روم هرچند بعد از تو برایم هیچ‌چیز...

بعدِ من اما تـــو راحت‌ تر به خیلی چیزها

"نجمه زارع"

ای کاش آن کسان که بهشت آرزو کنند..

چندی است تند، می گذریم از کنار هم

ظاهر خموش و سرد و نهان بیقرار هم

رخسار خود به سیلی می سرخ کرده ایم

چون لاله ایم هر دو بدل داغدار هم

او را غرور حسن و مرا طبع سربلند

دیری است وا گذاشته در انتظار هم

چشم من و تو راز نهان فاش می کند

تا کی نهان کنیم غم آشکار هم

ای کاش آن کسان که بهشت آرزو کنند

عاشق شوند و با مه خود گفتگو کنند

همه رویاهای مامی توانند محقق شوند

عبادت خدا

قومی خدا را به امید پاداش نیایش می‌کنند.

این عبادت بازرگانان است.

گروهی از روی ترس، بندگی می‌کنند. این نوع بندگی مخصوص بردگان است.

مردمی خدا را از باب سپاس نعمت‌‌های او ستایش می‌کنند. این روش آزادگان است

لبخندبزن تازه کنی..

لبخند بزن تازه کنی بغض" بنان" را

بخرام بر آشفته کنی "فرشچیان" را

تلفیق سپید و غزل و پست مدرنی

انگشت به لب کرده لبت منتقدان را

معراج من این بس که در این کوچه بن بست

یک جرعه تنفس بکنم چادرتان را

دلتنگی حزن آور یک کهنه سه تارم

برگیر و بر آشوب و بزن "جامه دران " را

ای کاش در این دهکده پیر بسوزند

هر چه سفر و کوله و راه و چمدان را

شاید تو بیایی و لبت شربت گیلاس

پایان بدهد این تب و تاب این هذیان را

قاموس غزل های منی بی برو برگرد

نگذار کسی بو ببرد این جریان را

حامد عسکری

شما ثروتمندنیستید

به نسیمی همه راه به هم می ریزد

به نسیمی همة راه به هم می‌ریزد

کی دل سنگ تو را آه به هم می‌ریزد؟

سنگ در برکه می‌اندازم و می‌‌پندارم

با همین سنگ زدن، ماه به هم می‌ریزد

عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است

گاه می‌ماند و ناگاه به هم می‌ریزد

آنچه را عقل به یک عمر به دست آورده

عشق یک لحظه کوتاه به هم می‌ریزد

آه، یک روز همین آه تو را می‌گیرد

گاه یک کوه به یک کاه به هم می‌ریزد!

فاضل نظری

و تو میمانی ویک دنیا تنهایی

نه آرامشت را

به چشمـی

وابسته کن،

نه دستت را

به گرمای دستـی

دلـــــــــخوش…

چشمها بسته میشوند و

دستــها مشت میشوند…

و تو مـی مانـی و

یک

دنــــــــیا

تــــــــــنهائی…

گیرم تمام راه تو مسدود شد