وقتی تو به زندگی آری گفته ای..

آسان است برای من
که خیابان‌ها را تا کنم
و در چمدانی بگذارم که صدای باران را به جز تو کسی نشنود
آسان است به درخت انار بگویم انارش را خود به خانه‌ی من آورد
آسان است آفتاب را سه شبانه روز بی آب و دانه رها کنم
و روز ضعیف شده را ببینم که عصازنان از آسمان خزر بالا می‌رود
آسان است یک چهچه گنجشک را ببافم
و پیراهن خوابت کنم
آسان است برای من که به شهاب نومید فرمان دهم که به نقطه‌ی اولش برگردد
برای من آسان است به نرمی آب‌ها سخن بگویم
و دل صخره را بشکافم
آسان است ناممکن‌ها را ممکن شوم
و زمین در گوشم بگوید: "بس کن رفیق"
اما
آسان نیست که معنی مرگ را بدانم
وقتی تو به زندگی آری گفته‌ای

"شمس لنگرودی"

آنقدر به تو نزدیک بودم..

آن‌قدر به تو نزدیک بودم
که تو را ندیدم
در تاریکی خود، به تو لبخند می‌زنم
شکرانه‌ی روزهایی
که کنار تو
راه رفته‌ام .

"شمس لنگرودی"

                  

چرا همگان را نبخشم..

چرا همگان را نبخشم
چرا از خاطر نبرم زخم‌ها را ،
من که فراموش خواهم کرد
نشانی خانه‌ام
چهره‌ی کودک‌م
و تلفظ نامم را از دهانت ،
و شعله که بر باد خواهد رفت ..

"شمس لنگرودی"

منتظرم نوحم بیاید..

کشتی‌هایم را جمع کرده‌ام

منتظرم نوحم بیاید

و وداع گویم شما را
چه بود

این که زندگی‌اش نام کرده بودید
باریکه آب بی‌ثمری

که تاب کشتی کاغذی‌ام را نداشت .

شمس لنگرودی"

پای پنجره اش تو باشی..

ای بوته‌ی گل در دستم

که سراسر راه به پنجره‌ها خیره‌ای
زیباترین خانه اتاقی است
که پای پنجره‌اش تو باشی

"شمس لنگرودی"

دوستت دارم

دوستت دارم و پنهان کردن آسمان ،
پشت میله‌های قفس ،
آسان نیست ...

"شمس لنگرودی"

چه چیزهای ساده ای که آدمی از یاد می برد

چه چیزهای ساده‌ای که آدمی از یاد می‌برد
می‌بینی !
دنیا زیباست محبوب من
نمی‌دانستیم
برای نشستن زندگی در کنارمان
 چهارپایه‌ای نداریم.

"شمس لنگرودی"

کاش

کاش نبضت را می‌گرفتم
و منتشر می‌کردم
تا دنیا
به حال طبیعی‌اش برگردد ...

"شمس لنگرودی"

تنهایم

تنهایم
فرماندهی که لشگر خود را گم کرده است
بر کرانه‌ی تاریک
تاریک
که بوی شغال می‌دهد.

"شمس لنگرودی"

غم وغصه

کاش غم و غصه هم قیمت داشت

مجانی است، همه می خورند!

کاش روی دهانمان کنتوری نصب می شد

و جریمه غصه ها را به حساب آنان می ریختیم

غصه نخوریم مردم!

سیاست مدارها هم روزی بزرگ می شوند و به مدرسه می روند

و دنیا مثلِ گلِ مصنوعی قشنگ می شود

هر چیز مجانی که ارزشِ خوردن ندارد!

"شمس لنگرودی"