مطمئنم یه روز می فهمی با من چه کردی...

نیوتن از سیب خاطره داشت

سنگ هم از آسمان می بارید

جاذبه را کشف نمی کرد

نیوتن

از سیب

خاطره داشت



«آبا عابدین»

قصه از آنجا شروع شد که..

قصه از آن جا شروع شد که از "عادت کردن" فرار کردیم و

به "فرار کردن" عادت کردیم ..

زویا پیرزاد

15اسفند روز درختکاری

نیستی!آغوش من احساس سرما می کند

نیستی!  آغوش من احساس سرما می کند

پنجره سگ لرزه هایم را تماشا  می کند

صبح تا شب در اتاق کوچکی زندانی ام

مادرم  با من سر این عشق دعوا می کند

زخم بر خود می زنم ، تا درد از حد بگذرد

بعد تو تنها مرا اندوه ارضا می کند

می گذارم سر به روی شانه ی  تنهایی ام

غم  بساط اشک هایم را مهیا می کند

بالشی که شاهد هق هق زدن های من است

توی گوشم با همان لحن تو نجوا می کند

حال دنیایم وخیم ست و نگاهم عشق را

از سکوت کهنه ی عکست تمنا می کند

بی تو بر تصویر تلخ زندگی زل می زنم

مرده ای در آینه گاهی تقلا می کند

صنم نافع

خاطره...

نیمکت کهنه باغ

خاطرات دورش را

در اولین باران زمستانی

از ذهن پاک کرده است

خاطره شعر هایی که هرگز نسروده بودم

خاطره اوازهایی را که هرگز نخوانده بودی

....................

هرگز در یک اندیشه ساکن نشوید ؛

حتی اگر مثبت باشد ...

موفقیت یعنی

در تب وتاب رفتنم به فکر راهی شدنم

در تب وتاب رفتنم به فکر راهی شدنم...

تو ای همیشه همسفر مرا شناختی تو اگر...

مرا پس از من بنویس به هر کس از من بنویس...

ای تو هوای هرنفس هر نفس از من بنویس...

مرا به دنیا بنویس همیشه تنها بنویس...

از آب و خاک ِآتش و باد برای فردا بنویس...

تو جان من باش وبگو به یاد من باش و بگو...

میلاد من باش و بگو جانان من باش و بگو...

نفس اگر امان نداد روی خوشی نشان نداد...

رفت ودوباره بر نگشت مرا دوباره جان نداد...

دست و زبان من تو باش نامه رسان من تو باش...

حافظه ی تبار من نام نشان من تو باش...

بگو حکایت مرا قصه ی هجرت مرا...

توشه ای از غزل ببخش راه زیارت مرا...

تو جان من باش وبگو جانان من باش و بگو...

به یاد من باش و بگو میلاد من باش و بگو...

نفس اگر توان نداد مرا دوباره جان نداد...

به این همیشه نا تمام زمان اگر امان نداد...

تو جان من باش وبگو زبان من باش و بگو...

بر سر گل دسته ی عشق از آن من باش و بگو...

بگو که مثل من کسی به پای عشق سر نداد...

ازآن سوی آبی آب خبر نشد خبر نداد...

تو جان من باش وبگو به یاد من باش و بگو...

میلاد من باش و بگو جانان من باش و بگو...

«داریوش اقبالی»

اگر روزی به دست آرم سرزلف نگارم را..

اگر روزی به دست آرم سرِ زلفِ نگارم را

شمارم مو به مو شرحِ غمِ شب های تارم را ...

#شاطر_عباس_صبوحی

پزشکان ومتخصصان معتقدند..