جهان من جغرافیای عطر توست..

جهان من

جغرافیای عطر تو ست

به طولُ عرض ِ

پروانه در گل

و ارتفاع باران ها

قلبی بزرگ

اشک هایی که گریه نکرده ام..

با من

اندوه اشک هائی ست

که گریه نکرده ام

شکست جدال هائی ست

که نجنگیده ام

من از

یک خستگی ِ همیشه می آیم

که مثل آرامش

تو را به یاد من می آورد

که نداشته ام

به شبنمی می ماند آدمی

به شبنمی‌ می‌ماند آدمی

و عمر چهل روایتش،

به لحظه رویت نور

بر سطح سبز برگی

می‌لغزد و بر زمین می‌چکد....

تا باری دیگر

کی و چگونه؟ و کجا؟

حسین پناهی

از درد سخن گفتن و از درد شنیدن

بگذار زمان روی زمین بندنباشد..

بگذار زمان روی زمین بند نباشد 

حافظ پی اعطای سمرقندنباشد 

وقتی ک قراراست کنار*تو* نباشم 

بگذار زمان روی زمین بند نباشد ...!

امیدوار بودن..

وقتی خدا من رو آفرید

مطمئن بود اشتباه نکرده

پس چرا من خودم ر و قبول نداشته باشم؟

زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست، امتحان ریشه هاست

یادت باشه دنیا گرد ه,هر وقت احساس کردی به اخر رسیدی

 شاید در نقطه شروع باشی!

تاریک ترین ساعت شب نزدیکترین زما ن به طلوع خورشیده!

بدون عشق نشان از جهان نخواهد ماند

بدون عشق نشان از جهان نخواهد ماند

بماند عشق ولیکن جهان نخواهد ماند

خزان عمر من آمد بهار عمر تو شد

بهار عمرِ تو هم ای جوان نخواهد ماند

در جهان غصه کوتاهی دیوار مخور

در جهان غصه کوتاهی دیوار مخور

حسرت کاخ رفیق و زر بسیار مخور

گردش چرخ نگردد به مراد دل کس

غم بی مهری آن مردم بی عار مخور

انتظار محبت

وقتی برای کسی کاری انجام می دهید

از آنها انتظار محبت نداشته باشید

همه ما گاهی باید درختانی بکاریم که

هرگز زیر سایه آن نخواهیم نشست