خداوندا…
اگر در کار تو چون و چرا کردم،خطا کردم..
وگر در ناامیدی تکیه جز بر کبریا کردم،خطا کردم..
حلالم کن،خطا کردم..
اگر اسمی بجز اسم تو آمد بر زبانم، من پشیمانم..
وگر در نیک روزی غفلت از شکر و دعا کردم، خطا کردم..
اگر لغزیده گاهی ذره ای پایم، ببخشایم..
وگر از فرش زیرم اندکی پا را فرا کردم، خطا کردم..
نفهمیدم که عشق اول و آخر تویی..
عشق آفرینا، من خطا کردم..
عشق نخستین گام به
سوی خداست
و
تسلیم آخرین گام
....
و این دو گام کل سفر است.
"اوشو"
توهدفی ، من دنبال توام
تو معبودی ، من عبد توام
توعشقی ، من عاشق توام
تو نوری ، من شب پره توام
تو بال باش ، من پرنده ام
تو ارباب باش ، من برده ام
تو همراه باش ، من رونده ام
تو ناز باشی ، من نیازم
تو آوازباشی ، من یه سازم
خدایا فقط باش ، که بی تومی بازم . . .
+فقط یک لحظه خدا را فراموش کردن...
ناامیدی به سراغمون میاد..دلتنگی،غم گذشته و .
حالمون آنقدر بدمیشه که نفس مون بالا نمیاد..
کاش خدا را همیشه در کنارمان احساس کنیم.........
الحمدلله رب العالمین
خدایا ...
در این روزها زندگی در گذرگاه عمر
سختی ها می آیند ومی روند
بدون هیچ نگاهی به زیر پایشان
در لگد مال کردن جسمی بی جان
اما تورا همواه مهربان ترین می بینم
ومهربان باقی می مانی در وجودم
تو پادشاهی ؛ پاینده وحکیم
خطا پوش وبخشنده
وای برمن اگر از بخشندگی ات بی نصیب بمانم
شخصی از خدا دو چیز خواست...
یک گل و یک پروانه...
اما چیزی که به دست آورد
یک کاکتوس و یک کرم بود.
غمگین شد.با خود اندیشید شاید خداوند من را دوست ندارد و به من توجهی ندارد.
چند روز گذشت.
از آن کاکتوس پر از خار گلی زیبا روییده شدو آن کرم تبدیل به پروانه ای زیباشد.
اگر چیزی از خدا خواستید و چیز دیگری دریافت کردید به او اعتماد کنید.
خارهای امروز گلهای فردایند.
خدایا : من گمشده ی دریای متلاطم روزگارم و تو بزرگواری !
پس ای خدا! هیچ می دانی که بزرگوار آن است که گمشده ای را به
مقصد برساند ؟ تا ابد محتاج یاری تو ، رحمت تو ، توجه تو ، عشق تو ،
گذشت تو ، عفو تو ، مهربانی تو ، و در یک کلام ... محتاج توام
خدایا،
فهم مرا از زندگی آن چنان ژرف ساز تا قوانین آن را دریابم،
و بفهمم که در زندگی چیزهایی هست که قابل تغییر نیست،
قوانینی هست که از آنها تخطی نمی توان کرد،
تا ساده لوحانه نپندارم که هر آنچه می خواهم را می توانم داشته باشم،
و هر آنچه آرزو می کنم خواهم داشت...
ﮔﺎﻫﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ به خودم میگویم :
در دیاری که پر از دیوار است
ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺭﻓﺖ؟!
ﺑﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﻮﺳﺖ؟!
ﺑﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻝ ﺑﺴﺖ ...
ﺣﺲ ﺗﻨﻬﺎﯼ ﺩﺭﻭﻧﻢ ﮔﻮﯾﺪ :
ﺑﺸﮑﻦ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ، ﮐﻪ ﺩﺭﻭﻧﺖ ﺩﺍﺭﯼ !
ﭼﻪ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﺩﺍﺭﯼ؟!
ﺗﻮ " خدﺍ " ﺭﺍ ﺩﺍﺭﯼ ﻭ " ﺧﺪﺍ " ﺍﻭﻝ ﻭ ﺁﺧﺮ ﺑﺎ ﺗﻮﺳﺖ ...
