قسم می خورم بدون من آب از آب تکان نخورد

حرف زدن را

مثل پیغمبری خسته

در دهان ماهی می‎اندازم

مثل آخرین ته‎مانده‎ی سیگار

پرت می‎کنم

و قسم می‎خورم به همه‎چیز

که ترک می‎کنم

قسم می‎خورم بدون من

آب از آب تکان نخورد

که جهان به اندازه‎ی خمیازه‎ای

دهان باز نکند

و نخواهد که برگردم، بگویم

بدون من

همه‌چیز به اندازه‌‌ی کافی هست

و جهان

بر آب‌ها‌‌ی آبی نامسکون

آروم می‌‌گیرد...