روزی گفتی شبی کنم دلشادت

روزی گفتی شبی کنم دلشادت

وز بند غمان خود کنم آزادت

دیدی که از آن روز چه شبها بگذشت

وز گفته‌ی خود هیچ نیامد یادت؟

سعدی

انسان های خوب...خوشبختی را تعقیب نمی کنند

انسانهای خوب

خوشبختی را تعقیـب نمیکنند،

زندگی میکنند

و خوشبختی پـاداش

مهربانی، صداقت، درستکاری

و گذشتهای آنهاست ...

انسان های خوب...

انسانهای خوب

خوشبختی را تعقیـب نمیکنند،

زندگی میکنند

و خوشبختی پـاداش

مهربانی، صداقت، درستکاری

و گذشتهای آنهاست ...

قسم می خورم بدون من آب از آب تکان نخورد

حرف زدن را

مثل پیغمبری خسته

در دهان ماهی می‎اندازم

مثل آخرین ته‎مانده‎ی سیگار

پرت می‎کنم

و قسم می‎خورم به همه‎چیز

که ترک می‎کنم

قسم می‎خورم بدون من

آب از آب تکان نخورد

که جهان به اندازه‎ی خمیازه‎ای

دهان باز نکند

و نخواهد که برگردم، بگویم

بدون من

همه‌چیز به اندازه‌‌ی کافی هست

و جهان

بر آب‌ها‌‌ی آبی نامسکون

آروم می‌‌گیرد...

گر سرو را بلند به گلشن کشیده اند..

گر سرو را بلند به گلشن کشیده اند

کوتاه پیش قد بت من کشیده اند 

زین پاره دل چه ماند که مژگان بلند ها

چندین پی رفوش ، به سوزن کشیده اند

امروز سر به دامن دیگر نهاده اند

آنان که از کفم دل و دامن کشیده اند

آتش فکنده اند به خرمن مرا و ، خویش

منزل به خرمن گل و سوسن کشیده اند

با ساقه ی بلند خود این لاله های سرخ

بهر ملامتم همه گردم کشیده اند

کز عاشقی چه سود ؟ که ما را به جرم عشق

با داغ و خون به دشت و به دامن کشیده اند...

سیمین بهبهانی

نفرین به وفاداری ات ای دوست که با من..

انگارکه ازمشت قفس رستی ورفتی

یکباره به روی همه دربستی ورفتی

هرلحظه ی همراهی ماخاطره ای بود

اماتوبه یک خاطره پیوستی ورفتی

نفرین به وفاداری ات ای دوست که بامن

پیمان سرپیمان شکنی بستی ورفتی

جاماندن تصویرتودرسینه ی من!آه!

این آیینه راآه که نشکنی ورفتی

#فاضل نظری

زندگی را چنان بسازید...

زندگی را چنان بسازید که

حس خوبی در درون داشته باشید،

نه این که فقط از بیرون خوب به نظر برسید...

بیادرخت بکاریم باز روی زمین

هنوز در دل ما شور و زور بازوست

بیا درخت بکاریم ، باز روی زمین

بدون آنکه بگوئیم،

کی شکوفه دهد

و میوه ای که به بار آورد،

که خواهد چید.

بهار تازه نفس،خرم و دل افروز است

بیا خیال کنیم

تولد من و تو صبحگاه امروز است.

 ژاله اصفهانی

برای خوشبخت بودن..

برای خوشبخت بودن، فرش قرمز لازم نیست

دفتری پر ز ورق، نمره بیست، یا اسکناس های دویست، لازم نیست.

لباسی پر ز طلا، لازم نیست.

به خدا، لازم نیست!

نیازی به فریاد حوادث نیست.

موسیقی باران، برای دلخوشی کافیست.

سلامی به پدر، نگاهی به خواهر کافیست.

برای خوشبخت بودن، آغوش گرم یک مادر کافیست.

سواری روی موج خیال، نشستن کنار یادگاریها، رفتن میان خاطره ها کافیست.

برای خوشبخت بودن، یک احساس کوچک خوشبختی کافیست

روزهای نبودنت

روزهای نبودنت

کوپه های خالی قطاری ست که لحظه ها را دود می کند

سوت می کشی در خاطراتم و گوش دلم کر می شود

دلشوره ی آخرین ایستگاه چنگ به نگاه ریلها می زند

نکند آنجا هم نباشی…

که اگر نباشی، دیگر هیچ فرصتی برای ماندن نیست…

"آیدا خاقانی